مدلسازی تحلیلی اتصالات تیر به ستون با جزئیات غیرلرزه‌ای بهسازی شده با استفاده از بزرگ‌کردن اتصال و پیش‌تنیدگی

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

2 دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود

10.22034/ceej.2024.58965.2298

چکیده

ناتوانی اتصالات تیر - ستون در ایفای نقش کلیدی خود در سیستم مقاوم لرزه‌ای قاب خمشی موضوعی است که همچنان در خسارت‌های قابل توجه و تهدید به فروپاشی ساختمان‌های بتن‌آرمه در زلزله‌های اخیر گزارش می‌شود. نقض‌های اجرایی و طراحی ساختمان‌های بتن‌آرمه بر اساس آیین‌نامه‌های قدیمی، باعث شده جزئیات غیرلرزه‌ای در بسیاری از اتصالات موجود مشاهده شود. تکنیک عملیاتی و مقرون به صرفه بهسازی به روش بزرگ‌کردن ناحیه اتصال از نادر روش‌هایی هست که علاوه بر احیای عملکرد اتصال مستعد آسیب لرزه‌ای، قادر است دسترسی به عملکرد بالا را امکان پذیر کند. در پژوهش حاضر، با کمک مدل‌سازی عددی به روش پیشنهادی و نتایج در دسترس آزمایشگاهی، تاثیر ابعاد بزرگ‌شدگی در گسترش مشارکت تیروستون در ظرفیت برشی مشخص می‌شود. به طوری که محصور کردن %7 طول تیر توسط ادوات تقویتی، توانایی افزایش 30 درصدی حداکثر نیروی قابل تحمل را نسبت به نمونه تقویت نشده مستعد آسیب لرزه‌ای، دارا می‌باشد. در نظر گرفتن اثرات لغزش آرماتورهای طولی تیر به روش غیر مستقیم اصلاح مشخصات مکانیکی آرماتور در مدل‌سازی تحت بارگذاری یکطرفه و چرخه‌ای می‌تواند برای اتصالات موجود، %40 سختی و %5 نیروی نظیر تسلیم‌شدگی را به همگرایی بیشتر با پاسخ تجربی برساند. این رقم برای اتصالات تقویت‌شده به %35 برای سختی و %2/3 برای بار حداکثر کاهش می یابد. همچنین زوال درون چرخه‌ای برای اتصالات تقویت‌نشده و عدم زوال برای اتصالات تقویت‌شده تایید می‌شود. به طور متوسط حضور تیر عرضی برای اتصالات غیر لرزه‌ای، لرزه‌ای و تقویت‌شده به ترتیب باعث افزایش %5/8 ، %7/4 و میانگین % 15/2 ظرفیت نیرویی اتصال می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Analytical modeling of rehabilitated beam-column connections with non-seismic details using joint enlargement and post-tensioned

نویسندگان [English]

  • S.Ahmad Nezami 1
  • Jalil Shafaei 2
1 Faculty of civil Engineering, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
2 Faculty of Civil Engineering, Shahrood University of Technology
چکیده [English]

The inability of beam-column joints to play their key role in the seismic resistant system of the flexural frame is a subject that continues to be reported in significant damages and the threat of collapse of reinforced concrete buildings in recent earthquakes. Implementation violations and design of reinforced concrete buildings based on old regulations have caused non-seismic details to be observed in many existing connections. The operational and cost-effective technique of improvement by enlarging the connection area is one of the rare methods that, in addition to reviving the function of the connection susceptible to seismic damage, is able to enable access to high performance. In the current research, with the help of numerical modeling by the proposed method and available laboratory results, the effect of the size of the enlargement dimensions on the shear capacity of the joint area is determined. Considering the sliding effects of longitudinal beam reinforcements in the proposed method in modeling under narrow sided and cyclic loading, for non-seismic connections, 40% of stiffness and 5% of load such as yielding can lead to greater convergence with the experimental response. And this figure for reinforced joints is reduced to 35% for stiffness and 2.3% for load-like yielding. Also, intra-cycle deterioration is confirmed for unreinforced connections and non-deterioration for reinforced connections. On average, the presence of a transverse beam for non-seismic, seismic and reinforced connections causes an increase of 8.5%, 4.7% and an average of 2.15% of the force capacity of the connection, respectively

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rehabilitated Beam-Column Connections
  • Reinforced Concrete Structures
  • Finite Element Modeling
  • Joint Enlargement