میراگرهای اصطکاکی یکی از پرکاربردترین ابزار جاذب انرژی برای کنترل ارتعاشات و کاهش پاسخ سازه در برابر بارهای دینامیکی هستند. مهمترین مشخصه در طراحی این میراگرها بار لغزش آنهاست که انتخاب مناسب آن تأثیر فراوانی بر رفتار لرزهای سازههای مجهز به این نوع میراگرها دارد. در این مقاله روشی برای توزیع یکنواخت تقاضای شکلپذیری در ارتفاع ساختمانهای قاب خمشی مجهز به میراگر اصطکاکی ارائه میشود تا با استفاده از آن بار لغزش میراگرهای طبقات مختلف به دست آید. نتایج حاصل از روش پیشنهادی با روش معمول طیف طرح بار لغزش مقایسه میشود. با تعیین مشخصه بار لغزش میراگرهای طبقات مختلف بر اساس الگوریتم پیشنهادی در مدلهای قاب خمشی فولادی 3، 5 و 10 طبقه مجهز به میراگر اصطکاکی، مشاهده شد که رفتار هیسترزیس میراگرها بهبود یافته و میراگرهای تمامی طبقات به طور مؤثری در اتلاف انرژی زلزله مشارکت میکنند. همچنین با یکنواخت شدن توزیع نیاز شکلپذیری در سازه، احتمال تشکیل طبقه نرم کاهش یافته و شاخص خرابی سازه به طور چشمگیری کاهش مییابد.