@article { author = {Sharafati, Ahmad and Mirfakhraee, Seyed Behnam}, title = {Uncertainty Analysis of Seepage Flow in Soil Foundation of Small Concrete Dam}, journal = {Journal of Civil and Environmental Engineering}, volume = {49.2}, number = {95}, pages = {95-105}, year = {2019}, publisher = {Dean of Faculty of Civil Engineering}, issn = {2008-7918}, eissn = {2717-4077}, doi = {10.22034/ceej.2019.9301}, abstract = {Hydraulic conductivity of soil has spatial variability due to complex configuration of soil. Therefore, regarding constant hydraulic conductivity in seepage analysis of soil foundation has high uncertainty.In this study, seepage analysis of soil foundation in the small concrete dam was analyzed by considering uncertainty of hydraulic conductivity. In this respect, spatial variability of two-layer soil foundation was quantified using Monte Carlo simulation (Sharafati and Zahabiyoun 2014; Sharafati and Azamathulla 2018; Sharafati et al. 2018). Also, random variables were generated using Cholesky method and autocorrelated function of each layer.}, keywords = {Seepage,Soil foundation,Monte Carlo,uncertainty}, title_fa = {تحلیل عدم قطعیت جریان تراوش از پی خاکی سد کوتاه بتنی}, abstract_fa = {ساختار پیچیده خاک، منجر به تغییرپذیری فضایی هدایت هیدرولیکی خاک در لایه­های مختلف می­شود. لذا فرض ثابت بودن ضریب نفوذپذیری در تحلیل تراوش از پی­های خاکی با عدم قطعیت زیادی همراه است. در این تحقیق تحلیل تراوش از پی خاکی لایه­ای در یک سد کوتاه با در نظر گرفتن عدم قطعیت ضریب نفوذپذیری انجام شده است. برای این منظور سعی شده است با استفاده از شبیه­سازی مونت­کارلو، عدم قطعیت و تغییر فضایی هدایت هیدرولیکی را در یک محیط دو لایه در زیر یک سد بتنی نفوذناپذیر کمی گردد. متغیرهای تصادفی بر اساس روش تجزیه چولسکی با در نظر گرفتن توابع توزیع مشخص و همچنین توابع خودهمبستگی برای هر لایه تولید شده است. نتایج نشان داد که در ارزیابی تراوش در خاک­های لایه­ای، با در نظر گرفتن تغییرپذیری فضایی ضریب نفوذپذیری، دبی و گرادیان هیدرولیکی نوسانات زیادی را نشان می­دهند، اما فشار برکنش وارد بر سازه تا حدود زیادی مستقل از متغیرهای تصادفی بود. در واقع نتایج نشان داد که در 60% کل تحلیل­های احتمالاتی دبی خروجی بیشتر از تحلیل­های قطعی است و حداکثر دبی خروجی احتمالاتی 2 برابر دبی قطعی است. همچنین افزایش طول همبستگی قائم در لایه بالا تا 12 متر، مقدار دبی احتمالاتی به دبی قطعی را برای لایه بالا تا 10% افزایش و برای لایه پایین تا 10% کاهش می­دهد، ولی مقدار نسبت نیروی برکنش ثابت می­ماند. اما افزایش طول همبستگی قائم در لایه پایین تا 12 متر، مقدار دبی احتمالاتی به دبی قطعی را برای هر دو لایه تا 13% افزایش داد. در این مورد هم نسبت نیروی برکنش احتمالاتی به قطعی همواره برابر عدد 1 بود.}, keywords_fa = {تراوش,پی خاکی,مونت‌کارلو,عدم قطعیت}, url = {https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_9301.html}, eprint = {https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_9301_18f59f1ba81e6746e8a27811f86679cf.pdf} }