معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
تعیین عمق مؤثر نفوذ ستون سنگی در شیبهای خاکی با استفاده از روشهای عددی و آزمایشگاهی
1
12
FA
محمد
حاجی عزیزی
دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی
mhazizi@razi.ac.ir
مسعود
نصیری
دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی
nasiri.ma@razi.ac.ir
10.22034/ceej.2018.7572
پایدارسازی شیبهای خاکی یکی از مسائلِ مهمی است که در کانون توجه مهندسین ژئوتکنیک قرار دارد. یکی از روشهای متداول و مناسب برای مسلح کردن شیروانیهای خاکی استفاده از ستونهای سنگی است. استفاده از روشهای عددی و تحلیلی در پایدارسازی شیبهای خاکی به کمکِ ستون سنگی، از جمله روشهای متداولی است که توسط محققین مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. پایداری شیبهای خاکی در اثر عوامل مختلف مانند نیروهای زلزله، تغییر تراز سطح آب زیر زمینی، خاکریزی در بالادست شیب و یا خاکبرداری از پایین دست شیب، تهدید میگردد که همگی این عوامل سبب افزایش نیروهای محرک شده و در نهایت ناپایداری در شیب خاکی پدیدار میگردد. هدف از انجام این پژوهش، مطالعه عددی و آزمایشگاهیِ بررسی عملکرد ستون سنگی و میزان عمق نفوذِ مؤثرِ آن در لایه متراکم، در شیبهای خاکیِ دولایه ماسهای است. در این پژوهش با استفاده از ساخت مدل شیروانی ماسهای و اشباع آن به کمک بارش و سپس اعمال بارگذاری، عمق مناسب نفوذ ستون سنگی در لایه متراکم به دست آمده است که به عنوان نوآوری کار مطرح میگردد. نتایج حاصل از آزمایشگاه به روش تفاضل محدود سه بعدی (FLAC<sup>3D</sup>) نیز مورد تأیید قرار گرفتهاند. همچنین نتایج مدلسازیهای آزمایشگاهی و تحلیلهای عددی نشان دادهاند که وجود ستون سنگی در وسط شیبِ ماسهای دو لایه تأثیر چشمگیری در افزایش پایداری شیروانی مسلح دارد.
شیروانی خاکی,ستون سنگی,خاک دو لایه,پایدارسازی,عمق نفوذ مؤثر
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7572.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7572_d9aafca8e5ce3b053fc58eb0cc45ebe2.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
طراحی بهینه سازه های فضاکار مبتنی بر نظریه قابلیت اطمینان با استفاده از الگوریتم ژنتیک
13
22
FA
علی
حدیدی
گروه سازه دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز
a_hadidi@tabrizu.ac.ir
سیمین
چیت ساز
دانشکده فنی مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
s.chitsaz89@ms.tabrizu.ac.ir
10.22034/ceej.2018.7574
بهینه سازی سازهها بر اساس نظریه قابلیت اطمینان، با توجه به طبیعت تصادفی پارامترهای سازهای از قبیل خواص مصالح، بارهای خارجی، ابعاد هندسی و غیره مورد توجه ویژهای قرار گرفته است. به کمک نظریه قابلیت اطمینان سیستمهای سازهای، میتوان عدم قطعیتهای ناشی از طبیعت آماری پارامترهای سازهای را به صورت روابط ریاضی درآورد. متعاقباً، میتوان ملاحظات ایمنی و عملکرد را به طور کمی وارد روند طراحی نمود. در این مقاله طراحی بهینه سازههای فضاکار بر اساس کمینه سازی وزن تحت محدودیت قابلیت اطمینان اعضا و سیستم سازهای صورت گرفته است. در این مسیر با همگرایی موضعی و زمان طولانی لازم برای انجام محاسبات قابلیت اطمینان در سازههای بزرگ مقیاس، روبه رو هستیم. هدف از این مقاله ارایه روشی برای رفع این مشکلات میباشد. با در نظر گرفتن شاخص قابلیت اطمینان به عنوان محدودیت طراحی، محاسبات بهینهسازی احتمال اندیشانه برای سازههای بزرگ، در محدوده زمانی بهینه سازی یقین اندیشانه قرار میگیرد. بررسی نتایج نشان میدهد، این الگوریتم در نظر گرفته شده برای بهینه سازی خرپاهای متقارن با بارگذاری متقارن عملکرد بسیار مناسبی از خود نشان میدهد.
بهینه سازی,سازههای فضاکار,قابلیت اطمینان,الگوریتم ژنتیک,المان محدود
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7574.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7574_a98771ec8d5bc28d0a89f97a9ea5bc0f.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
بررسی عددی سهبعدی رفتار سیستم میخگذاری خاک به روش تفاضل محدود
23
33
FA
سید کاظم
رضوی
گروه ژئوتکنیک، دانشکده فنی مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
skrazavi2010@gmail.com
مسعود
حاجی علیلوی بناب
0000-0003-2865-2492
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
hajialilue@tabrizu.ac.ir
امیرحسن
رضایی فرعی
دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
rezaei.ah@azaruniv.ac.ir
10.22034/ceej.2018.7573
سیستم میخگذاری خاک یکی از روشهای تسلیح خاک میباشد که امروزه به طور گسترده جهت پایدارسازی گودبرداریها مورد استفاده قرار میگیرد. در این میان مدلسازی صحیح سیستم میخگذاری به واسطه روشهای عددی یک شیوه مناسب جهت پیشبینی و کنترل تغییر شکلهای خاک و نیروهای تولید شده در میخها میباشد. در این مقاله به بررسی رفتار سیستم میخگذاری تحت شرایط سرویس و گسیختگی به واسطه روش تفاضل محدود سهبعدی در دو نوع خاک دانهای و چسبنده پرداخته شده و از المانهای سازهای کابل و پوسته به ترتیب جهت اندرکنش صحیح میخ با خاک و رویه با خاک استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از مدلهای ارائه شده، در شرایط سرویس طول نیلهای ردیفهای بالایی کنترل میزان نشست و تغییر شکل تولید شده در سطح دیوار را عهدهدار میباشند در حالی که میخهای پایینی نقش اصلی را در پایداری سیستم میخگذاری در شرایطی که سیستم میخگذاری به سمت گسیختگی میرود دارد. در ضمن شکل سطح لغزش تولید شده در خاک دانهای دوخطی و در خاک چسبنده دایروی همراه با ترک کششی میباشد. در نهایت نیز توصیههایی در مورد نحوه انتخاب طول و قطر میخ و شکل سطح لغزش ارائه گردیده است.<br /><strong> </strong>
سیستم میخگذاری,تفاضل محدود سهبعدی,حالت سرویس,حالت حدی
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7573.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7573_0189c2122ddd485d180a84ce5fbbde3b.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
ارزیابی ریزساختاری تأثیر همزمان آلاینده فلز سنگین سرب و گازوئیل بر پارامترهای مقاومتی مخلوط ماسه -بنتونیت
35
42
FA
سپیده
طاهری
دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
sepideh.taheri68@gmail.com
تقی
عبادی
دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
tebadi@aut.ac.ir
رضا
مکنون
دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
rmaknoon@yahoo.com
محمد
امیری
استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه هرمزگان
amirii@hormozgan.ac.ir
10.22034/ceej.2018.7575
امروزه آلودگی خاکها توسط آلایندههای آلی و غیرآلی، به عنوان یک معضل زیستمحیطی در گستره وسیعی مطرح شده است. گازوئیل به عنوان یکی از پرمصرفترین آلایندههای نفتی و سرب به عنوان یکی از خطرناکترین فلزات سنگین به شمار میآید که حضور آنها تهدید بزرگی برای اکوسیستم منطقه است. حضور این آلایندهها در خاک علاوه بر اثرات زیستمحیطی، از نظر ژئوتکنیکی نیز دارای اهمیت زیادی بوده و موجب تغییر رفتار خاک میشود، به همین دلیل ساختار خاکها در حضور این آلایندهها باید مورد ارزیابی قرار گیرند. از اینرو هدف از این پژوهش بررسی تأثیر توأم آلاینده فلز سنگین سرب و آلاینده آلی گازوئیل از منظر ریزساختاری در رفتار ژئوتکنیکی و ژئوتکنیک زیستمحیطی خاک است. در این مقاله پارامترهای مقاومتی خاک از طریق آزمایشهای تراکم و برش مستقیم بر روی نمونههای آلوده و غیرآلوده مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین پارامترهای ریزساختاری از طریق بررسی ریختشناسی خاک (از طریق آزمایش SEM) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشهای صورت گرفته نشاندهنده افزایش وزن مخصوص خشک بیشینه و کاهش رطوبت بهینه در نمونههای آلوده به هریک از آلایندههای گازوئیل و سرب است. پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی نیز در نمونههای آلوده به گازوئیل به ترتیب افزایش و کاهش یافتهاند، در حالی که در نمونههای آلوده به سرب، کاهش در چسبندگی و عدم تغییر محسوس زاویه اصطکاک داخلی مشاهده شد.
آلودگی خاک,پارامترهای مقاومتی,ضخامت لایه دوگانه,ریزساختار
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7575.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7575_98b070b25e638fd41bc2f9ce68560eb9.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
برآورد تغذیه طبیعی آب زیرزمینی با استفاده از روش WTF (مطالعه موردی: آبخوان دشت اردبیل)
43
52
FA
حسین
غفاری
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
ghafari_h67@yahoo.com
علی
رسول زاده
استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه محقق اردبیلی
rasoulzadeh@uma.ac.ir
مجید
رئوف
گروه مهندسی آب، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
majidraoof2000@yahoo.co.uk
اباذر
اسمعلی عوری
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
abazar.esmali@gmail.com
10.22034/ceej.2018.7576
کمّیسازی مقدار تغذیه آب زیرزمینی پیشنیاز اساسی برای مدیریت کارآمد منابع آب زیرزمینی میباشد. میزان تغذیه آبخوان یکی از مؤلفههای مشکل برای اندازهگیری، در زمان ارزیابی منابع آب زیرزمینی میباشد. شیوههای متعددی برای کمّیسازی مقدار تغذیه مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از این شیوهها، نوسانات سطح آب زیرزمینی (WTF) میباشد. سادگی، ارزانی و سهولت استفاده باعث شده این روش در مناطق نیمه خشک مورد توجه قرار گیرد. در این پژوهش، تغذیه طبیعی آبخوان دشت اردبیل با استفاده از روش WTF مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای دوره آماری 10 ساله (از مهر 1380 تا مهر 1390) میزان متوسط آبدهی ویژه برای آبخوان 084/0 و متوسط کسری از آب بارندگی و آبیاری که موجب تغذیه آبخوان میگردد به ترتیب برابر 84/16 و 53/22 درصد میباشد. در نهایت با به دست آمدن مقادیر پارامترهای مؤثر در تغذیه، متوسط سالانه تغذیهی آب زیرزمینی، معادل 191 میلیون مترمکعب محاسبه گردید.
روش WTF,آبدهی ویژه,کسر بارندگی,کسر آبیاری,آبخوان دشت اردبیل
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7576.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7576_31721b8ab259cad62b98505683a0c6d3.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
شبیهسازی عددی پخش CO2 در لایه مرزی اتمسفری در اطراف کارخانه آلومینیوم ایران و ارائه مناسبترین الگوی فضای سبز
53
65
FA
امین
محمدزاده ثانی
دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
amin.mohammadzade2013@gmail.com
حسام
مقدسی
دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
hesam_moghadasi@mecheng.iust.ac.ir
غلامرضا
شهریاری
دانشگاه علم و صنعت ایران
shahriari@iust.ac.ir
10.22034/ceej.2018.7577
گاز دیاکسیدکربن (CO<sub>2</sub>) خروجی از دودکشها در صنایع مختلف به عنوان یکی از منابع عمدة آلودگی هوا و یک عامل مهم در بررسی کیفیت هوا مطرح میباشد. در پژوهش حاضر به مطالعة تأثیر عوامل توپوگرافیک، جوی و ساختمانها بر پخش گاز CO<sub>2</sub> از کارخانة آلومینیوم ایران در لایه مرزی اتمسفری پرداخته شده است. موقعیت جغرافیایی کارخانة آلومینیوم ایران واقع در شهرستان اراک، این کارخانه را به عنوان یکی از منابع عمدة آلودگی هوای این شهر صنعتی مطرح کرده است. به علاوه با استفاده از نتایج عددی که در نرمافزار ANSYS FLUENT صورت پذیرفته، تأثیر ساختمانهای شهر بر نحوة پخش آلایندهها با در نظر گرفتن جهت وزش باد مدلسازی شده و مورد صحتسنجی قرار گرفته است. در ادامه به محاسبة فضای سبز مورد نیاز اطراف کارخانه پرداخته و مناسبترین الگوی فضای سبز استخراج شده است. نرخ تجمع گاز CO<sub>2</sub> اطراف کارخانه پس از رسیدن تودة بحرانی به سطح زمین در حالت گذرا با در نظر گرفتن واکنش رادیکالهای OH و CO و لحاظ کردن اثرات تهنشست CO<sub>2</sub> به روش نیمه تحلیلی و تجربی به ترتیب 09/2 و 15/2 g/(hectar.min) محاسبه گردیده است، همچنین نتایج به دست آمده نشان میدهد وجود رشته کوههای جنوب شهر باعث انتقال نقطه با غلظت بیشینه به 500 متر جلوتر میگردد.
لایه مرزی اتمسفری,پخش آلایندهها,عوامل توپوگرافیک و جوی,گاز دیاکسیدکربن,الگوی فضای سبز
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7577.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7577_8f22b8e2b15f19fc29799cbc38ef77e0.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
ارزیابی تکنیکهای هوش محاسباتی در پیشبینی سرانه تولید پسماند (مطالعه موردی: استان هرمزگان)
67
75
FA
محمد
مینوسپهر
دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز
m_minousepehr@yahoo.com
محمدرضا
علیزاده
دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز
alizadeh.mohamadreza@yahoo.com
ناصر
طالب بیدختی
رییس مرکز محیط زیست و توسعه پایدار دانشگاه شیراز
nassertaleb@gmail.com
10.22034/ceej.2018.7584
شناخت کمیت پسماندهای یک شهر یا منطقه، لازمه برنامهریزی در زمینه مدیریت پسماند است. روش دستیابی به کمیت پسماندها دانستن سرانه یا نرخ تولید آن است. در خصوص پیشبینی مقادیر سرانه تولید پسماند تا کنون در اکثر مدلهای تدوین شده از دادههای سری زمانی مربوط به منطقه مورد مطالعه استفاده شده است. اما در شرایطی که چنین دادههایی موجود نباشد استفاده از سیستمهای هوشمند پیشبینی نظیر تکنیکهای یادگیری ماشین که بر اساس دادههای اندازهگیری شده در یک سال تدوین شوند، بسیار ﻣﺆثر خواهند بود. از آنجا که دادههای زمانمندی جهت مقادیر سرانه تولید پسماند مناطق جمعیتی ساحلی جنوب ایران جهت طراحی اصولی سیستم مدیریت پسماند وجود نداشته است، در این مطالعه با در نظر گرفتن پارامترهای ارتفاع از سطح دریا، جمعیت، درجه شهری و تناوب جمعآوری پسماند، توانایی روشهای هوشمند MLP، SVM و M5P در پیشبینی سرانه تولید پسماند شهرها و روستاهای ساحلی استان هرمزگان بکار گرفته شده و با هم مقایسه شده است. نتایج حاصله نشان دهنده این است که روش M5P با مقدار مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE) (gr/d) 34/55 و میانگین قدر مطلق خطای نسبی (MARE) 26/6 درصد، بهترین عملکرد را نسبت به سایر روشها دارد.
پیشبینی سرانه تولید پسماند,شبکه عصبی پرسپترون,ماشین بردار پشتیبان,مدل درخت تصمیم
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7584.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7584_d001a733157bf7b622fc4ed6d90102ed.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
بررسی آزمایشگاهی رفتار ستونهای بتنی غیرمسلح تقویت شده با شیوه نوین کاربرد ترکیبی ژاکتهای فولادی- پلیمری
77
88
FA
محمد رضا
نوری شیرازی
دانشگاه صنعتی سهند تبریز
mrns1981@gmail.com
حسن
افشین
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
h_afshin@sut.ac.ir
کریم
عابدی
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند
k_abedi@sut.ac.ir
10.22034/ceej.2018.7585
در این مقاله شیوه نوین تقویت، محصورکنندگی ترکیبی با استفاده همزمان از عناصر فولادی مسلح کننده و الیاف FRP، به منظور تقویت ستونها و پایههای بتنی غیرمسلح پیشنهاد و کفایت آن با انجام مطالعه آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نمونههای استوانهای از بتن با مقاومت پایین ساخته شده و تحت بارگذاری فشاری در شرایط آزمایشگاهی، برخی مشخصههای مکانیکی از قبیل میزان جذب انرژی، تغییر شکل محوری، سختی اولیه و رفتار بار- تغییر شکل برای آنها تعیین گردید. دو نمونه تقویت نشده به عنوان نمونه معیار انتخاب شده و 18 نمونه دیگر با استفاده از روشهای مرسوم تقویت از قبیل دورپیچ کردن با CFRP، GFRP، دورپیچ کردن با استفاده همزمان پوشش FRP و میلگردهای فولادی نصب شده در سطح بتن (NSM) و در نهایت دو روش پیشنهادی در این تحقیق تقویت شدند. بر مبنای نتایج آزمایش مشخص گردید که با استفاده از شیوه تقویت پیشنهادی ظرفیت باربری فشاری، میزان جذب انرژی و تغییرشکل محوری نسبت به استفاده از سایر روشهای تقویت بهبود یافته، هرچند در میزان سختی الاستیک نمونهها افزایش ایجاد شده است. از روش تقویتی پیشنهاد شده میتوان برای تقویت برشی و خمشی ستونها و پایههای بتنی غیر مسلح پلهای جادهای و راهآهن استفاده کرد.
مقاوم سازی,ژاکتهای ترکیبی,مقاومت محوری,شکلپذیری,جذب انرژی
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7585.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7585_8e34ec8a08c55296eaf12016b3f01efb.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
ارزیابی عملکرد شبکه توزیع آب اهر بعد از بلندمرتبهسازیهای مضاعف
89
100
FA
مهدی
دینی
گروه مهندسی عمران، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
10.22034/ceej.2018.7578
هدف این مقاله تعیین تأثیر احداث ساختمانهای بلندمرتبه، خارج از مقررات طرح جامع شهری، بر عملکرد هیدرولیکی شبکه توزیع آب اهر است. برای این منظور، ابتدا مدل EPANET و الگوریتم جامعه مورچگان در محیط Matlab با هم تلفیق شدند. سپس با کمینه کردن اختلاف فشار مشاهداتی و محاسباتی در گرههای شبکه، ضرایب هیزن ویلیامز لولههای مدل شبکه تنظیم شد و بهترین مدل، برای ارزیابی عملکرد هیدرولیکی شبکه مورد استفاده قرار گرفت. برای مقایسه عملکرد هیدرولیکی شبکه از سه شاخص قابلیت اطمینان فازی، شاخص اطمینانپذیری فشار و شاخص اطمینانپذیری نیاز آبی استفاده شده است. مقایسه نتایج مدلها نشان میدهد که شبکه توزیع آب اهر بعد از ساخت و سازهای موجود از عملکرد مطلوبی برخودار است هر چند چون شبکه توزیع آب اهر قبل از ساخت و سازها با مشکل کمبود فشار در برخی مناطق مواجه بوده است، ساخت و سازهای انجام شده، این مشکل را تقویت نموده است. اما هنوز خللی در عملکرد هیدرولیکی، اکثر مناطق شهری ایجاد نکرده است. در صورتی که برنامه ساخت و سازها به شکل گذشته خود و خارج از طرحهای جامع شهری ادامه پیدا کنند به دلیل این که در کوچه و پس کوچههای شهر و در نقاط خاصی از شهر تمرکز یافته است، عملکرد هیدرولیکی شبکه را دچار مشکل خواهد نمود، به طوری که فشار در گره 42 از 6/31 متر به 7/21 متر و مقدار منطقهای شاخص قابلیت اطمینان فازی از 44/0 به 19/0 کاهش پیدا میکند.
ساختمانهای بلندمرتبه,شبکه توزیع آب اهر,الگوریتم جامعه مورچگان,عملکرد هیدرولیکی,شاخص قابلیت اطمینان
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7578.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7578_795d752ab07572729d12d1a860995d88.pdf
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز
2008-7918
2717-4077
48.1
90
2018
05
22
بهسازی سطحی خاکهای سیلتی با تغییر دانهبندی مصالح و ارائه طرح اختلاط بهینه
103
108
FA
احمدرضا
مظاهری
دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آیتالله العظمی بروجردی
a.mazaheri@abru.ac.ir
مسعود
پاکنهاد
گروه مهندسی عمران، مرکز اموزش عالی محلات
masoudpaknahad@gmail.com
محمد
ترکمن
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمین
turkaman.mohamad@gmail.com
10.22034/ceej.2018.7586
امروزه در زمینه بهسازی خاک تحقیقات گستردهای صورت گرفته است. در اکثر این تحقیقات از یک افزودنی مانند سیمان یا آهک به منظور بهبود خواص مقاومتی خاک بهره گرفته شده است. در این تحقیق با توجه به مشخصات ضعیف مصالح موجود در سایت، سعی شده است با تغییر دانهبندی مصالح، مقاومت مورد نیاز خاک تأمین گردد. بدین منظور با استفاده از روش تاگوچی طرح اختلاطهای مختلفی تعیین گردید که در مجموع 25 حالت مختلف مشخص شد. برای تعیین پارامترهای مقاومتی خاک در این حالتها 75 آزمایش برش مستقیم بزرگ 30×30 سانتیمتر انجام گرفته است. در ادامه با استفاده از روش تاگوچی طرح اختلاط بهینه به دست آمده و ظرفیت باربری در دو شرایط اولیه خاک و طرح اختلاط بهینه تعیین گردیده و تأثیر درصد ترکیبات مصالح مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. در نهایت طرح اختلاط به دست آمده جهت اجرا در پروژه، ارائه گردیده و در منطقه صنعتی اراک در زمینی به مساحت 100000 مترمربع به اجرا رسیده است.<br />
بهسازی سطحی خاک,روش تاگوچی,آزمایش برش مستقیم
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7586.html
https://ceej.tabrizu.ac.ir/article_7586_5c337d15bb738b953cad51acfee2e2ae.pdf